Rozbieżności w wykładni pojęcia „czasu właściwego” na złożenie wniosku o upadłość w kontekście art. 116 Ordynacji Podatkowej. Nowy artykuł Marcina Kubiczka oraz Bartosza Sokoła

Informujemy, że w trzynastym numerze „Doradcy Restrukturyzacyjnego” (nr 03 2018 r.), tj. kwartalnika Krajowej Izby Doradców Restrukturyzacyjnych, ukazał się artykuł autorstwa dor. restr. Marcina Kubiczka oraz prawnika Bartosza Sokoła w temacie rozbieżności w wykładni pojęcia „czasu właściwego” na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w kontekście art. 116 Ordynacji podatkowej oraz art. 11 ust. 1 Prawa upadłościowego.

Wstępne zapoznanie się z orzecznictwem wojewódzkich sądów administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także analiza tez piśmiennictwa mogłyby sugerować, że teza o ścisłej zależności między pojęciem „czasu właściwego” w myśl art. 116 OrdPod a terminem na złożenie wniosku o upadłość w rozumieniu norm prawa upadłościowego (art. 21 PrUpad w związku z art. 11 PrUpad) nie budzi wątpliwości. Wielokrotnie podkreśla się bowiem, że Ordynacja podatkowa nie posiada autonomicznej definicji niewypłacalności, w związku z czym odsyła w tym zakresie do właściwych norm prawa upadłościowego. W praktyce jednak wielokrotnie można spotkać się z kreowaniem przez sądy administracyjne alternatywnego względem prawa upadłościowego terminu na złożenie wniosku o upadłość, a także z recepcją dawno zdezaktualizowanych nurtów wykładni przesłanek niewypłacalności z art. 11 PrUpad.

W treści artykułu Autorzy przedstawili te kierunki orzecznicze, które szczególnie mocno abstrahują od dorobku prawa upadłościowego, wpływając negatywnie na koherencję systemu prawa i nadwyrężając zaufanie do organów podatkowych oraz wymiaru sprawiedliwości.

Podjęto polemikę m.in. z poglądem wyrażanym w orzecznictwie sądów administracyjnych, że oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości z powodu braku majątku na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego oznacza niejako automatycznie, że wniosek o ogłoszenie upadłości nie został złożony w czasie właściwym w rozumieniu art. 116 OrdPod. Zaadresowano również niedopuszczalne w ocenie autorów i nagminne stosowanie przez sądy administracyjne zupełnie zdezaktualizowanej wykładni płynnościowej przesłanki niewypłacalności, o której mowa w art. 11 ust. 1 PrUpad, odwołującej się chociażby do koncepcji “2 długów i 14 dni” (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.12.2015 r.).

W ocenie Autorów dalsze tolerowanie sytuacji, w której orzecznictwo organów podatkowych i sądów administracyjnych w zakresie wykładni właściwego czasu na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości faktycznie emancypuje się spod wpływu dorobku orzecznictwa oraz doktryny prawa upadłościowego, prowadzić będzie do ostatecznej dekonstrukcji spójności prawa i stworzenia dwóch alternatywnych rzeczywistości w obrębie przesłanek niewypłacalności. Przedsiębiorca lub menedżer nie ma dzisiaj pewności, czy dochowanie terminu, o którym mowa w art. 21 PrUpad, zapewni mu ekskulpację od negatywnych skutków niewypłacalności zarządzanego podmiotu na gruncie art. 116 OrdPod, a ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej niepomiernie wzrasta wobec niestabilnej i niepewnej sytuacji prawnej.

Z powyższymi zagadnieniami oraz – dodatkowo – tematyką deprecjacji instytucji biegłego w postępowaniach na kanwie art. 116 OrdPod zapoznać można się zamawiając nowy numer “Doradcy Restrukturyzacyjnego” na stronie internetowej Krajowej Izby Doradców Restrukturyzacyjnych. Numer, dodajmy, obfitujący w szereg ciekawych i ważnych artykuł z obszaru tematyki upadłościowej oraz restrukturyzacyjnej.

Zachęcamy do lektury.